Ustawki kolarskie (w tym przypadku gravelowa) to jednak nie moja bajka. Przecinanie lasu z prędkością 30 km/h+ i przebijanie się na szpicę peletonu to coś, czego nie potrafię zrozumieć, a co istotniejsze - nie daje mi żadnej radochy. Z Dzikami z którymi wystartowałem spod Decathlon Winogrady rozjechałem się w Zielonce i stąd w przepięknych, majowych okolicznościach przyrody (czyli ile się da przez las) wróciłem do domu.
Przy okazji przekonałem się też, że w oponach nadal siedzi za dużo powietrza. Wraz z wymianą stockowych WTB na Gravelkingi Panaracera zmieniła się wartość maksymalna i trzeba na nowo próbować znaleźć ten złoty środek. Na kolejny wyjazd szykuiją się nowe, jeszcze niższe wartości - powinno być git. Byle by tylko pogoda pozwoliła, bo to się dzieje dotychczas to jakiś nieśmieszny żart.